مدلی برای مدیریت ریسک در زنجیره تأمین صنعت گاز ایران

عدم اطمینان محیطی و شدت رقابت سازمان ها، آنها را با چالش های متعدد مواجه ساخته است. شناسایی و مدیریت ریسک یکی از رویکردهای جدید است که برای تقویت و ارتقای اثربخشی سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد.هدف این تحقیق طراحی مدلی برای مدیریت ریسک درزنجیره تامین صنعت گاز ایران است. در این تحقیق ابتدا مهمترین عوامل ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ریسک استخراج شد. سپس این عوامل از طریق پرسشنامه ای برای 150 نفر خبره که در زمینه ریسک و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ریسک در صنعت گاز کشورصاحبنظرند فرستاده شد. پس از جمع آوری داده ها، ریسک های ابتدایی با استفاده از تحلیل عاملی در هفت عامل قرار گرفتند. با مدل سازی ساختاری - تفسیری و نظر خواهی از ده نفرخبره صنعت گاز این عوامل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج ساختاری تفسیری نشان داد که ریسک های بیرونی، ریسک های تولید و انتقال، ریسک های سازمانی در زمینه مدیریت ریسک در زنجیره تامین صنعت گاز کشور کلیدی بوده و باید در اولویت قرار گیرند. همچنین، احتمال وقوع هر یک از ریسک های زنجیره تامین صنعت گاز، با روش کمی ویلیام فاین بدست آمد. در ادامه با استفاده از نتایج مراحل قبلی و تحلیل های صورت گرفته، سطح هر کدام از این ریسک ها تعیین و در نهایت، فعالیت ها و اقدامات کنترلی لازم برای هر ریسک تعیین شد.یافته هانشان داد که ریسک های تولید و انتقال و بیرونی، به عنوان بالاترین ریسک در اولویت اول کنترل توسط مدیریت صنعت گاز کشور هستند. ریسک های سازمانی و سیستم های اطلاعاتی در رتبه بعدی قرار دارند و ریسک های عرضه، تامین و تامین کننده و پشتیبانی و توزیع، دارای کمترین به ترتیب در جایگاه پائین تری قرار دارند.